អ្នកចិត្តសាស្រ្តបានលើកឡើងថា មនុស្សដែលដើរលឿន ជាមនុស្សទុក្ខព្រួយច្រើន និងមានភាពតានតឹង!

អ្នកចិត្តសាស្រ្តបានលើកឡើងថា មនុស្សដែលដើរលឿន ជាមនុស្សទុក្ខព្រួយច្រើន និងមានភាពតានតឹង!

2020-03-02

យោងតាមការសិក្សាមួយរបស់គេហទំព័រ Richardwiseman យើងបានចាប់ផ្តើមដើរលឿនជាងឪពុកម្តាយឬយាយតារបស់យើង។ ហើយទោះបីជាការដើរជាទូទៅត្រូវបានគេចាត់ទុកថាផ្តល់ផលល្អសម្រាប់សុខភាពក៏ដោយក៏នៅក្នុងស្ថានភាពខ្លះគឺវាទាក់ទងទៅនឹងផ្លូវចិត្តរបស់មនុស្សម្នាក់ៗផងដែរ។

ពីព្រោះថាការរស់នៅដោយភាពប្រញាប់ប្រញាល់អាចមិនល្អសម្រាប់សុខភាពរបស់យើង

ទោះបីជាការពិតថាការដើរនិងរបៀបរស់នៅដែលសកម្មគឺល្អសម្រាប់សុខភាពរបស់យើងក៏ដោយក៏មានលក្ខណ្ឌមួយចំនួនទៀតចំពោះមុខបញ្ហានេះផងដែរ។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយបានវិភាគលើប្រទេសចំនួន ៣២ ចំពោះល្បឿននៃការដើររបស់យើងហើយបានសន្និដ្ឋានថាជីវិតសម័យទំនើបជំរុញឱ្យយើងរស់នៅលឿននិងមានភាពប្រញាប់ប្រញាល់។ អ្នកជំនាញនិយាយថាវាអាចជារោគស្ត្រេសខ្លាំងហើយថែមទាំងអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានខ្លះៗដល់ស្ថានភាពបេះដូងរបស់យើងផងដែរ។

ការពិសោធគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍មួយត្រូវបានធ្វើឡើងដោយសាស្រ្តាចារ្យជំនាញម្នាក់គឺលោក Richard Wiseman។ ក្រុមការងាររបស់គាត់បានកំណត់រយៈពេលថាតើបុរសនិងស្ត្រីចំនួន ៣៥ នាក់ដែលដើរតាមផ្លូវកាន់ទូរស័ព្ទ ជាមួយកាបូបដៃ។ ការសន្និដ្ឋានបានចេញលទ្ធផល នៅពេលបង្កើនល្បឿនពួកគេមិនសូវខ្វល់ពីអ្វីទេដូចជាមានគេខលមក និងអ៊ីមែលមក យើងប្រហែលជាមិនបានកត់សំគាល់អ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅជុំវិញយើងទេ។

មានសញ្ញាខ្លះដែលអ្នកត្រូវបន្ថយល្បឿននិងបន្ធូរអារម្មណ៍ដើម្បីសុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួន នេះបើយើងតាមប្រសាសន៍របស់សាស្រ្តាចារ្យ Wiseman។

អ្នកអាចនិយាយលឿនពេក

អ្នកមានអារម្មណ៍ថាដូចជាការប្រញាប់ប្រញាល់ ទោះបីជាអ្នកមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទៅកាន់កន្លែងនោះ។

អ្នកញ៉ាំអាហារលឿនជាងគេ។

អ្នកមានអារម្មណ៍តានតឹងនៅពេលដែលអ្នកដើរនៅពីក្រោយអ្នកដទៃនៅពេលដើរតាមផ្លូវ។

អ្នកឆាប់ខឹងឆេវឆាវប្រសិនបើអ្នកអង្គុយប្រហែលមួយម៉ោងដោយមិនធ្វើអ្វីសោះ។

អ្នកដើរចេញពីភោជនីយដ្ឋានឬហាងទំនិញសូម្បីតែមានអ្នកតម្រង់ជួរតែម្នាក់ពីរនាក់ក៏ដោយ។

ព្រោះអ្នកអាចធ្វើកិច្ចការច្រើន

វាមិនអាក្រក់ទេបើយើងធ្វើការច្រើន ប៉ុន្តែអ្នកចិត្តសាស្រ្តនិយាយថានៅពេលដែលគុណភាពការងារនេះក្លាយទៅជារ៉ាំរ៉ៃវាមិនតែងតែនាំទៅរកការប្រើប្រាស់ពេលវេលាដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុតនោះទេ។ អ្នកគ្រាន់តែប្រើកំលាំងលើសពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើហើយអ្នកអាចធ្វើឲ្យមានកំហុសទៅវិញទេ។ យើងកំណត់ពេលវេលាដោយខ្លួនឯងហើយបន្ទាប់មកធ្វើអីក៏ញ៉ាប់។ ជាលទ្ធផលយើងដើរលឿនហើយនិយាយលឿនជាងមុន។ ឥទ្ធិពលអារម្មណ៍នៃភាពតានតឹងនេះអាចមានច្រើនដែលបណ្តាលឱ្យមានការខកចិត្តនិងភាពទុក្ខព្រួយ។